Het woord ‘Sérendipité’ is nog niet zo lang geleden in de Franse taal geïntroduceerd. Serendipiteit is de gave om door toeval vruchtbare ontdekkingen te doen. Een vorm van begrip die door het toeval zelf wordt verkregen.
Het album SERENDIPITY opent met een verbluffende cover van de beroemde jazzstandaard van Charles Mingus, ‘Goodbye Pork Pie Hat’. De scène is gezet: een wereld van geluid met heldere, warme kleuren. Olivier Ker Ourio is nooit ver van zijn geboortestreek Réunion die weerklinkt in de blues die hij met zich meedraagt, terwijl Quentin Dujardin ons vervoert met een frisse, bijna Malinese groove, overgoten met slidegitaren.
Tot hun verbazing hadden ze slechts één dag in de studio nodig om hun dialoog tussen de zachtheid (Eva) en het trage tempo (Serendipity) vast te leggen. De meesterlijke touch van geluidstechnicus Rémi Bourcereau onthult de diversiteit van die dialoog, die schommelt tussen flamenco (Song for Paco), klassiek (Ave Maria) en blues (Blues for M&N). Bovendien is hun gedeelde eilandliefde nooit ver weg - luister maar naar Madagascar.
SERENDIPITY is een reis over een oceaan van blauwe noten, met kalme zeeën én stormachtige overtochten. De golven voeren ons van de ene haven naar de andere. Het is een reis van horizon naar horizon, tot stand gebracht door de goedheid van het toeval: serendipiteit.
Het album verschijnt in februari 2024.
--
“Une touche de spleen, des mélodies superbes et des grooves formidables. Un diamant à l'état brut!” Le Soir (BE), over Quentin Dujardin
“Quentin est pour moi une révélation.” Toots Thielemans
“Ce maître de la trajectoire voluptueuse...De la haute couture sur une étoffe volatile, des étoiles filantes à portée de lèvres, quel soliste ! L’anche métallique vibrante – à l’origine du son de l’harmonica et de l’accordéon – a rarement connu autant de souplesse…” Le Monde (FR), over Olivier Ker Ourio