Rustige, melancholische muziek door Wouter Vandenabeele, Emre Gültekin, Joris Vanvinckenroye en Ertan Tekin
Bijna 4 jaar na de eerste solo-CD van Wouter Vandenabeele ligt er een nieuwe voor ons. Ik aarzel om het opnieuw een solo-CD te noemen. Na de vorige Chansons sans Paroles kiest hij nu voor Chansons pour la fin d'un jour. Dan lijkt het ook logisch om dit « de tweede solo CD » te noemen. Maar in tegenstelling tot de vorige, staat de viool van Wouter niet meer alleen centraal op de CD. Het is een samenspel geworden tussen verschillende instrumenten, waarbij de viool weliswaar nog steeds duidelijk aanwezig is, maar evenzeer kan je dit zeggen van de duduk van Ertan Tekin, van de saz van Emre Gültekin en van de bas van Joris Vanvinckenroye.
Om even te situeren, een saz is een Turkse langhalsluit, de duduk is een Turks houten blaasinstrument, met dubbel riet en warme klank.
Qua genre is dit niet in een enkel hoekje te duwen. De goede helft van de nummers zijn composities van Wouter Vandenabeele, vier zijn er van Emre Gültekin, eentje van Joris Vanvinckenroye en een nummer is een traditional. Het voorlaatste nummer, Kar yagdi gülümüze, is het enige gezongen nummer op deze CD. Hiervoor zette Emre Gültekin een tekst van Asik Fedai op muziek, en zingt het zelf ook. De tekst staat in het CD boekje, maar een vertaling ontbreekt.
Qua stijl sluiten de verschillende nummers (en zeker de composities van Wouter) wel aan bij de vorige CD. Het zijn meestal warme, melancholische melodieën, die deze keer nog meer oriëntaalse invloeden vertonen. Maar dit komt natuurlijk ook voor een deel door het instrumentarium. Ze nodigen uit om te mijmeren bij het afsluiten van de dag. Het zijn stuk voor stuk sterke nummers, waarbij onze voorkeur uitgaat naar het erg sobere maar juist daardoor zeer mooie Chanson de quatre heures du matin, enkel op strijkinstrumenten gespeeld (maar wel met de nodige pizzicato's).
Dit is een CD die je zeer gericht kan beluisteren, om de verschillende elementen uit de muziek te ontdekken en tot jou te laten komen. Maar evengoed kan je hem opzetten als rustige achtergrond, die een goed gesprek net dat ietsje meer bezorgt.
Het CD boekje is mooi verzorgd, met fraaie foto's en enkele spaarzame teksten, maar zoals hierboven al aangegeven, jammer genoeg zonder vertaling.
Steven - www.folkroddels.be