Karim Baggili is een jonge autodidactische componist, gitarist en oudspeler. Hij werd geboren in 1976 in België en heeft Jordaans-Joegoslavische origines.
Hij startte met de elektrische gitaar op 16-jarige leeftijd. Op zijn 20ste begint hij de verschillende technieken van de flamenco-gitaar te studeren en schaft hij zich een Arabische luit (Oud) aan tijdens één van zijn vele reizen in Jordanië.
Vervolgens zal hij aan verscheidene projecten deelnemen: het Ereska Trio” en het toneelstuk “Colette”. Hij zal ook samenwerken met het “Orchestre de Chambre de la Néthen” en met zangers voor kinderen zoals Christian Merveille, Raphy Raphaël, Yvette Berger…
In 2000 wint Karim de eerste prijs van het “Open String Festival” in Osnabrück (Duitsland). Hij brengt zijn eerste cd uit in 2002 en neemt deel aan talrijke opnames. Hij componeert muziek voor verscheidene documentaires en kortfilms. Hij speelde met verschillende groepen, namelijk “Traces” en “Turdus Filomelos”. Tevens speelde hij met jazzpianiste Nathalie Loriers en begeleidt hij live en in de studio de Engelse zangeres Melanie Gabriel.
De cd's van Nathalie Loriers en Mélanie Gabriel werden dan ook uitgebracht.
Verder heeft Karim prachtige muzikanten verenigd voor zijn nieuwe groep“Karim Baggili Quartet”, waarin hij al zijn composities brengt die geïnspireerd zijn door flamenco-muziek, Zuid-Amerikaanse ritmes en muziek van zijn eigen origines, namelijk Arabische muziek. Dit kwartet heeft al en heel aantal concerten op haar naam staan, waaronder de deelname aan de “Entrevues 2004” en aan de Jazz Tour van de Lundis d'Hortense in 2005. Begin december 2005 werd hun cd “Cuatro con Cuatro gereleased onder de label “homerecords”, waarna het kwartet op tournee ging.
Karim Baggili heeft eveneens een solo cd “Douar” uitgebracht in Duitsland (november 2005), geproduceerd door “Acoustic Music Records”. De release wordt gevolgd door een tournee (9 data) in een aantal steden van Duitsland. Dit evenement heet “The International Guitar Night”. In het Benelux wordt de cd verwacht tegen september 2006.
Daarnaast treedt Karim geregeld solo of in duo op met zijn percussionist Osvaldo Hernandez Napoles. Karims had ook het project “Aton Lua”, een mix van rock en wereldmuziek. Daarin zingt hij in het Engels, Arabisch en Serbo-Kroatisch en speelt hij met de elektrische gitaar, de flamenco-gitaar
en zelfs met de luit (Oud).
Zijn volgende, vierde album Lea & Kash is stevig, modern, vol emotie en kracht en werd uitgevoerd in het Karim Baggili Sextet. In 2014 kwam zijn vijfde album uit, Kali City, meesterlijke vertolkingen door Karim Baggili & His Arabic Band.
Recensies
"Op zijn vierde soloalbum Kali City gaat Karim Baggili een nieuwe uitdaging aan: een volledig Arabisch album maken. Op het eerste deel van de plaat trekt hij de gevoelige kaart, terwijl het er op de tweede helft een stuk dansbaarder toegaat.
Karim Baggili, een Belgische flamencogitarist en oedspeler (Arabische luit) met Jordaanse en Joegoslavische roots, vermengt als geen ander flamenco met Arabische muziek.
Met zijn vierde soloalbum Kali City maakt hij een volledig Arabisch album. Niet enkel traditionele muziek komt aan bod, de muziek is ook modern en soms verrassend. 'Down town' start met de typische Baggili-sound: een akoestische gitaar die prachtige melodieën speelt op de grens tussen Andalusische en Arabische muziek, een oed die wat extra accenten legt en een cajón (handtrommel) die het ritme aangeeft. De vijf eerste nummers zijn opgenomen met Le Trio Joubran, Palestijnse broers die afstammen van een familie luitmakers en -spelers die een succesvolle internationale carrière genieten. Prachtig hoe op 'Big fish' gitaar en oed op elkaar inspelen om te komen tot een meerstemmige samenzang van snaarinstrumenten.
De tweede helft van de plaat is ingeblikt met His Arabic Band, Baggili's nieuwe groep die bestaat uit muzikanten uit Marokko, Libanon en België. Die liedjes zijn een stuk dansbaarder. Op het titelnummer 'Kali City' drijven derboeka (Arabische vaastrommel) en drum het ritme omhoog, wat resulteert in Arabische rock, weliswaar met traditionele instrumenten en melodieën. Gitaar, oed en ney (Arabische bamboefluit) spelen mooi op elkaar in.
Op 'Kalimaat' horen we de prachtige stem van Samia Sabri en op 'Nuit obelaetis' en 'La tinsini' zorgt de Belgische klassieke zangeres Karoline de la Serna met haar stem voor extra soundscapes. Een subliem evenwicht tussen gevoelige, diepe nummers en dynamische, dansbare tracks."
(Benjamin Tollet - brusselnieuws.be)
"De nieuwste cd ‘Kali City’ van de Belgische gitarist en ûd (Arabische luit) speler Karim Baggili is georïenteerd op de Arabische muziek. In het eerste gedeelte wordt hij bijgestaan door het fantastisch Palestijnse Trio Joubran. Verderop is het zijn eigen Arabic Band die hem ritmisch ondersteund en Kali City transformeert tot een bruisende metropool.
Karim Baggili wordt geboren in België uit Jordaans-Joegoslavische ouders. Als puber leert hij (elektrische) gitaar spelen, dat hij later aanvult met flamenco gitaar en Arabische luit (ûd). Bovendien begint hij met het schrijven van ‘theater’ en ‘film’ muziek. Zijn metaforische composities zijn zo beeldend dat ze perfect passen binnen deze signatuur; ze dragen de beelden als het ware al in zich. Deze manier van componeren is zijn handelsmerk geworden. Pakkende melodieën: herkenbaar maar net even anders. Iets soortgelijks horen we op zijn laatste cd ‘Kali City’. Een fraai gevarieerd album waar snelle en opzwepende stukken worden afgewisseld met langzamer werk. In de eerste vier composities wordt hij bijgestaan door de drie broers Joubran uit Palestina die opgroeiden binnen de ûd traditie en deze al meer dan tien jaar met verve uitdragen en concerten geven over de hele wereld. Een prachtige cohesie van de ûd en gitaar met als klapper ‘Big Fish’ waarin drie ûd’s klinken. Zijn Arabic Band zorgt voor de meer ritmische kant op de rest van ‘Kali City’, met stevige percussie op darbouka (vaastrommel), daf (frame trommel) en drums. Bovendien horen we de viool en de kawala (soort ney), een hese fluit die bijzonder goed mengt. Twee stukken worden gezongen door de zangeressen Samia Sabri en Karolina de la Serna (Dazibao), maar het meest opvallend is Baggili zelf die het slotlied ‘Amar’ zingt, waaruit blijkt dat hij niet alleen een voortreffelijk muzikant en componist is, maar ook een betoverend zanger."
(Mattie Poels – Musicframes)
Cross-over tussen Arabisch en flamenco.
"Flamenco en Arabische muziek gaan prachtig samen op de nieuwe cd van de Belgische gitarist Karim Baggili. Naast de Spaanse gitaar speelt Baggilli ook de ud, de Arabische luit. Baggili vroeg de vermaarde Palestijnse ud-spelers van Le Trio Joubran hem bij te staan. De cd valt daarmee uiteen in twee delen, de eerste vier nummers bevatten vooral ud-muziek, waarna Kali City een diverser geluid krijgt dat Marokkaanse muziekstijlen combi¬neert. Het werk van Le Trio Joubran, twee jaar geleden nog te horen op het Holland Festival, is vooral ingetogen en van grote schoonheid. In Big Fish hoor je op prachtige wijze de ud-klanken van de Joubran broers samengaan met tintelend flamencospel. De plaat telt ook drie vocale stukken, waar¬ van twee gezongen door Samia Sabri en Karolina de la Serna en één door Baggili zelf. De begeleiding is sterk ritmisch met darbuka en daf, Arabische trommels. Ook hoor je viool en kawala, een variant van de ney, een Turkse fluit. kali city is een smaakvolle, toegankelijke cross-over plaat met fraaie melodieën."
(Jos Schuring - Heaven Magazine)
"Karim Baggili is een Belgische muzikant van Jordaans-Joegoslavische afkomst die zich aanvankelijk op de gitaar concentreerde, maar zich nu ook de Arabische oud heeft eigen gemaakt. Voor de eerste helft van de tracks op Kali City werd Baggili bijgestaan door het befaamde oud-trio Le Trio Joubran, maar het album krijgt meer vaart in de tweede helft, waar in de tracks die Karim opnam met zijn eigen band ook instrumenten als darbuka en kawala opduiken. Op enkele tracks na Hoewel zo goed als volledig instrumentaal, maakt Karim voor drie tracks een uitzondering waarvoor hij respectievelijk Samia Sabri en Karolina de la Serna uitnodigde, en voor Amar, de afsluiter van het album, nam hij zelf de honneurs waar. Hoewel Baggili niet strikt vasthoudt aan de Arabische traditie (zo zijn op Kali City bijvoorbeeld ook invloeden uit flamenco te horen) klinkt het album nergens geforceerd. "
(Tropicalidad.be)
"Le nouvel album du guitariste belge d’origine jordanienne est composé de titres avec le Trio Joubran et avec son Arabic Band, l’un comme l’autre rendant hommage à son pays d’origine, se jouant des frontières avec des compositions à la fois modernes et empreintes d’une mélancolie dessinée par des instruments traditionnels auxquels répond la guitare acoustique. Superbe et émouvant voyage!"
(Le Soir/ Le Mad - Thierry Coljon ***)
Brosella 2014
"S’il fait beau, c’est le pied. Un théâtre de plein air, entouré de grands arbres, orné de verdure, au pied de l’Atomium, à deux pas du métro Heysel. S’il pleut, c’est plus folklorique mais la mosaïque des coupoles colorées des parapluies, c’est joli aussi. Pour ce week-end, la météo annonce 20 à 23º mais quelques averses. C’est le lot de tous les festivals de plein air. Mais consolez-vous: il y a la musique qui vous fera un arc-en-ciel dans votre tête. Et ça, c’est sans prix.
Le prix, justement. C’est 5 euros. Mais c’est davantage du crowdfunding qu’un véritable prix d’entrée. «Nos festivaliers pourront nous soutenir en acquérant un bracelet de l’amitié de 5 euros comme participation aux frais, explique Henri Vandenberghe, le patron de Brosella. En signe de gratitude, Brosella offre pour chaque boisson achetée, un euro de réduction à celui qui présentera son bracelet au bar. Pour les enfants jusqu’à 12 ans, Brosella a prévu des bracelets gratuits.»
Ne chicanons pas: ça reste quasi gratuit, non? D’autant que la programmation est, comme d’habitude, belle. Le samedi, dès 15h, c’est du folk. Avec Antonio Castrignano, Emballage Kado, Aranis, Karim Baggili, Mor Karbasi, Big Basco + Julie Hjetland et Peatbog Faeries. Le dimanche, dès 15 h, c’est du jazz. Avec Aarhus Jazz Orchestra, Fabrice Alleman, Omar Sousa Quarteto Afrocubano, Bert Cools Trio avec trois invités, DelVitaGroup XL, Jef Neve et Myrdinn et le Kenny Garrett Quintet. Henri Vandenberghe & co se sont encore démenés!
Bien sûr, on se précipitera pour entendre Karim Baggili et Kenny Garrett. Mais aussi les rythmes du pianiste cubain Omar Sousa, qui s’inspire du cha-cha-cha et des traditions africaines, le duo piano-guitare de Jef Neve et Myrdinn, la musique sophistiquée de Fabrice Alleman, la guitare de Bert Cools. Et le DelVitaGroup qui se produit en version XL. C’est-à-dire avec un groupe de sept souffleurs (flûte, hautbois, clarinettes, cor, tuba). Sept + cinq = douze musiciens sur scène. Pour nous interpréter des versions jazzy de musiques classiques belges de compositeurs un peu oubliés aujourd’hui: Jongen, Mortelmans, Van Nuffel, Peeters… Et les propres compositions du groupe. Comme sur leur album Yip & Yang (SoulFactory Records).
La star côté FOLK : Karim Baggili (samedi, 19h15). Le musicien a troqué sa guitare contre l’oud et s’est entouré d’un Arabic Band, avec kawala, ney, darbouka, pour nous faire voyager vers le Moyen-Orient, et principalement en Jordanie. Sa musique est arabe, évidemment. Comme il dit, «elle me berce, me transperce, je l’adore.» Mais elle est aussi contemporaine car Karim Baggili s’inspire de ses racines pour créer une musique personnelle, tantôt grisante, tantôt rêveuse.
La star côté JAZZ : Kenny Garrett (dimanche, 23h00). Il était le saxophoniste de Miles Davis lors d’un de ses derniers concerts à Bruxelles, il y a bien longtemps. Déjà formidable. Depuis, Kenny Garrett a beaucoup joué, beaucoup appris, beaucoup créé. Son dernier album, Pushing the world away, rend hommage à ses héros: Marcus Miller, Chick Corea, Chucho Valdés, Sonny Rollins, Donald Brown. À Brosella, il est en quintet. Et ça va être du vrai, du grand jazz d’aujourd’hui."
(Jean-Claude Vantroyen – Mad)
"Les instruments de Karim Baggili sont emprunts de finesse et virtuosité. Musicien au carrefour des cultures, il nous offre à savourer un nouvel album, Kali City, dans lequel la musique arabe est à l’honneur. Alliance inespérée et fabuleuse, le Trio Joubran, trois frères palestiniens joueurs d’oud parmi les plus talentueux, participent aux cinq premiers morceaux. Dans la seconde partie de l’album, Karim est accompagné de son Arabic Band, constitué de violon, kawala, basse et percussions telles que darbouka, cajon et batterie. Le résultat est remarquable; le style, accessible, est aussi l’occasion pour des oreilles novices de s’initier aux mélodies du monde arabe.
Karim Baggili est belge d’origine jordano-yougoslave. De sa biographie, on apprend qu’en autodidacte, il débute la guitare électrique à l’adolescence, aborde la guitare flamenca à vingt ans puis acquiert un oud en Jordanie. Aujourd’hui, ces instruments accompagnent tous deux ses compositions, se complétant par leur esprit et leur sonorité. Plusieurs régions du monde semblent influencer sa musique où le Moyen-Orient, la Méditerranée, l’Andalousie, et l’Amérique Latine se rencontrent. Il maîtrise de nombreux styles, excelle en guitare flamenca et sait reprendre avec tact des morceaux de répertoires variés. Écoutez par exemple sa reprise de La LLorona, classique de la musique ranchera, genre traditionnel mexicain.
Son répertoire n’est pas un pot-pourri de tout cela. C’est une synthèse réussie et cohérente. Ce sont des compositions abouties qui nous transportent et expriment un foisonnement de couleurs et d’émotions. Il sait se renouveler, enrichissant à chaque album son identité musicale.
Par ailleurs, Kali City vient d’être nominé aux Independant Music Awards, catégorie musiques du monde."
(Article par Sélim Guessoum - onorient.com)
"Il est Belge mais ses origines viennent de Jordanie et de Yougoslavie, c’est sans doute pour cela que Karim Baggili qui a commencé à jouer de la guitare électrique à l’adolescence s’est pris à l’âge adulte d’une envie de travailler l’oud en autodidacte et de se servir de cet instrument traditionnel dans divers projets rock et world dont le moindre n’est pas ce nouvel album solo, « Kali City », dans lequel l’artiste rend un hommage appuyé aux musiques arabes pour lesquelles il a toujours ressenti des sentiments forts. Séparé en deux actes, le premier enregistré en compagnie des trois frères Joubran, guitaristes et joueurs d’oud, le second immortalisé avec son Arabic Band où l’on croise violons, percussions et autres voix, ce quatrième effort solo du virtuose nous emmène jusque vers ses racines jordaniennes au travers de compositions empreintes d’une part de tradition mais aussi et surtout d’une autre d’originalité et de modernisme. On apprécie le jeu rempli de sensualité, les dialogues qui s’établissent naturellement entre les cordes mais aussi entre les cordes et les percussions, Karim Baggili endossant avec beaucoup d’intelligence le costume du chef d’orchestre et pilotant d’une main de maître une suite de cinq pièces partagée avec le Trio Joubran mais aussi des morceaux comme « Fly To », « Arabic Circus », « Nuit Obelaetis » ou « Amar » qui font autant preuve d’imagination que d’ingéniosité. Trait d’union naturel entre la nature de l’artiste et sa culture, « Kali City » est une œuvre qui dépasse les modes et les époques et qui rapproche deux mondes avec tellement de sincérité que l’on adhère forcément au projet, d’autant qu’il est interprété avec un talent impressionnant ! Vous ne regarderez plus jamais les musiques du monde avec les mêmes yeux après avoir découvert ce nouvel album de Karim Baggili…"
(Fred Delforge - www.zicazic.com)
"Nous vous avons déjà présenté Karim Baggili, jeune guitariste et ‘oudiste belge d’origine jordanienne et yougoslave, dont les précédents albums nous ont enthousiasmés
Avec «Kali City», le voici dans un projet qui lui tenait à coeur depuis longtemps : d’une part inviter les trois frères Joubran (Adnan, Samir et Wissam), le célèbre trio de ‘oudistes palestiniens, à jouer avec lui ; et d’autre part troquer sa guitare pour son ‘oud. L’album est donc composé de deux parties : dans la première, Karim joue avec l’un ou plusieurs des frères Joubran - les accompagnant à la guitare, sauf pour le duo de ouds «Ella et Jad», où Karim joue avec Wissam, rythmés par le daf de Ahmed Khaili. Dans la deuxième partie du disque, Karim joue, du ‘oud le plus souvent , entouré de son «Arabic band», une dizaine de compères - pas tous arabes d’ailleurs - avec lesquels il se produit souvent en concert.
«La musique arabe me berce, me transperce, je l’adore...», avoue l’artiste : preuve de ce lien mystérieux et profond que nous entretenons tous avec notre musique «natale», quel que soit le pays où le destin nous a portés..."
(Nadia Khouri-Dagher - MUZZIKA! Décembre 2013-Janvier 2014)
"No doubt the ud is a wonderful instrument, but if you desire to look for music that is recorded with it, one mostly come to find solo ud recordings, which on a full release, this still starts to bore easily after a while, when showing just the moody traditional exercises, but rarely ideas that truly reconsider the creative process on the moment, like guitar music does much more easily. On occasion, such approaches still fit with the moment perfectly but then you also better ought to be present. Most ud-based records are either completely traditional, Arab styled, or show an attempt of jazz-fusion, but so far I never was completely satisfied with nearly any record that I have heard before in which the ud dominates. But Karim Bagilli in this record succeeds to surpass the necessity of a temporally occasion, the tradition-bound approach and the, from memorised patterns-based repetition or overly attachment to tunes. Karim shows his own personal quest, and vision, fed by nearly anything from anywhere. Even though it is so that for this album he travelled to Jordan to enrich his own feeling for music and the ud, and has met the France-based Palestine brothers called Le Trio Joubran, who come from a family of ud makers and players, people who might have brought him even closer to the ud sound itself, with the help of this trio he also shows an enriched vision for arrangements with the ud, creating a rich and more full sound with it.
Especially the earliest tracks show almost flamenco-like rhythms, which seems to come cleverly forward from the rhythms the hands and fingers play on the ud. From these tracks, it is unclear how much ud has been played on it, because it sounds as if it also has been combined with acoustic guitar pickings (-something which I cannot check that for the moment-). This whole arranged sound of combinations of pickings driven by its own rhythm, and the true inspiration by new compositions convinces very well. There’s a certain sensitivity for song-like melody, which does not fall back on something from which I have the feeling that I have heard it a bit too many times before, except for recognising this flamenco tension, which in fact never ceases to succeed with its effect. Those early tracks are arranged like a suite.
The sixth track has an intro on what sounds a bit like a Turkish flute. This is followed by the main track, which also features drums and flute besides ud, so also a wider, enriched and strong band sound. Also “Arabic Circus” features, besides, drums, bass, ud and Middle Eastern percussion and flute, some extra contributions from electric rhythm guitar and violin. It has one of the more complex compositions, divided in a few sections. It swings and builds up to a part with additional electric zither pickings (?) that create an almost filmic effect (-a sound that brings the band closer to the sound of bands like Secret Chiefs 3 for instance, one of my favourite bands to interpret Middle Eastern music amongst other eclectic style mixtures-).
The last couple of tracks somewhat keep that filmic mood, as if this is part of a movie soundtrack, with a story to tell with songs and instrumentals, hanging well together. “Kalimaat” with Persian percussion, rubbing rhythms on guitar and Arab singing on convincing female vocals is different too, and fits into that section. Unless its Arab singing, it still could fit into any culture’s taste, like music for the "Whole-World" and not for just one separate part of it. The theme that can be heard on “Nuits Obelaetis” gives me again this filmic expression, (once more like SC3 perhaps ?). “La Tinsini” followed after this is played by electrified pickings with bowed and swollen sounds and again with this female vocalist, continuing with this now somewhat melancholic and still filmic sensitivity. The last track that is sung in Arab, with a sad voice, shows all instruments at once and one more last time, like with electric pickings, drums, bass and ud and flute, which direct the album towards a powerful ending.
Used additional instruments mentioned on the album cover include darbuka, drums, daf, bass, kawala and violin."
(Gerald Van Waes - psychedelicfolk.com)
"Kali City is the latest Karim Baggili and a musical pleasure from the first note. Where Frank Zappa had his conceptual continuity, the Belgian oud, bass and guitar player uses a similar concept. All his latest albums plus that of singer Karolina de la Serna can be played in sequence to form a coherent melodic canvas. This album features the Joubran oud trio and Baggili’s Arabic Band. 13 highly lyrical tracks carry the listener on a trip through the Arabian part of the Mediterranean whilst Karim offers musical narration on the scenery and its varied peoples. Melancholia, empathy and joyous dances pass the virtual windows of our tour bus. Each composition contains a careful mixture of traditional Arabian music, Western jazz and classical expressed such that each note has meaning and intent. Kali City is a jewel! M&H via Bandcamp.com."
(sixmoons.com)
"‘Kali City’ is the last cd of the Belgium guitarist and oud (Arabic lute) player Karim Baggili who plays Arabic orientated music.
Karim Baggili was born in a Jordanian-Joegoslavic background. As a teenager he learns to play (electric) guitar, later added with flamenco guitar and Arabic lute (oud). He also starts writing music for ‘theatre’ and ‘film’. His compositions are like a metaphor, so expressive that the ‘views’ are built in the music itself. This becomes his way of composing: catchy melodies, recognizable and a little different. Something like this we hear on his last cd ‘Kali City’. A nice and varied album with fast and exciting pieces alternated with slower work. In the first four compositions he’s assisted by the three brothers Joubran form Palestine. They grew up in the oud tradition and developed it for years in concerts all over the world. A sparkling cohesion of oud and guitar with the wonderful ‘Big Fish’: a composition with three ouds. His Arabic Band brings a more rhythmic side on the rest of ‘Kali City’, tight percussion on darbouka, daf (frame drum) and drums. We also hear the violin and the kawala (kind of ney), a hoarse flute which mix very well with the other rhythmic instruments. Two pieces are sung by the female singers Samia Sabri en Karolina de la Serna (Dazibao), but the most exciting is Baggili himself, who sings the last song ‘Amar’, which proves he’s not only a wonderful musician and composer but also a wonderful singer! "
(Mattie Poels – Musicframes)
"This is a fantastic record. I've played it almost every week since I got it and have been amazed by the response. People love and request it already. It is one of my Albums of the year and it gets better with every listen. Thanks for such a cracker"
(Bay-FM (99.9) and River FM (92.9), Australia)
"Excellent CD. My favorite tracks are Down Town, Silent Stories, Kali City and Arabic Circus."
(WORT-FM, USA)
"i couldn't talk very intelligently or in depth about this album at the moment...just got it last week and i haven't had a chance to take it in much yet. I do know i liked it and i played it on my show this past week...it will continue to be played as well.....ill try to drop a line when ive heard more of it...thanks!.."
(WECS, USA)
"Karim Baggili feat. Trio Joubran "Kali City" (CD, Home Records, 2013). With "Kali City" Karim Baggili, Belgian-born son of Jordanian and Yugoslavian parents, puts down acoustic and electric guitars and picks up the oud, the lute-like instrument commonly used in Middle Eastern music. With his original compositions and the three Joubran Brothers and his own Arabic Band, Karim invites us on a musical journey eastward."