Een bezig bijtje deze Karim Baggili. Niet alleen is hij actief bij Traces, Dazibao en Turdus Philomelos en was hij ook al een paar maal terug te vinden aan de zijde van Nathalie Loriers, tijdens de opnamen van Cuatro Con Cuatro (zie bespreking MM n° 27) was hij eveneens druk in de weer met het afwerken van een soloplaat waarvan de eerste sessies reeds dateren uit 2003.
Douar ligt natuurlijk in het verlengde van wat hij doet in gezelschap van zijn begeleiders, alleen staat hij er hier alleen voor (met uitzonde-ring van twee nummers waarop Etienne Serck voor wat ondersteuning zorgt op conga en cajon). Geen nood want de man is zulk een snarenvirtuoos op gitaar en oud dat hij voor een even sterke impact zorgt. Ook hier vertoeven we weer in de grensstreek waar de Arabische wereld en de bakermat van de flamenco elkaar raken. Toch gaat de reis een paar maal verder en belanden we bij-voorbeeld in een Grieks verwante atmosfeer via Pismo Za Vas.
Net als op Cuatro Con Cuatro kunnen we weer spreken van een narratieve speelstijl die gekenmerkt wordt door een mooi evenwicht tussen lyrisme en dynamiek. Zeker niet alleen voor snaren af-ficionados.
MazzMuzikaS 058 bis, Georges Tonla Briquet